چرا بعد از فیزیوتراپی درد دارم؟ رایج ترین علل درد بعد از فیزیوتراپی

درد بعد از فیزیوتراپی پدیده‌ای نسبتاً رایج است، به‌ویژه در مراحل ابتدایی درمان. بسیاری از افراد پس از انجام تمرینات و تکنیک‌های فیزیوتراپی، احساس درد یا ناراحتی در ناحیه تحت درمان دارند که معمولاً نشانه‌ای از فعال شدن عضلات، افزایش جریان خون یا شروع روند ترمیم بافت‌هاست. طبق مطالعات انجام‌شده، بین 30 تا 50 درصد بیماران پس از جلسات اولیه فیزیوتراپی درجاتی از درد موقت را تجربه می‌کنند. این درد اغلب خفیف تا متوسط است و معمولاً طی 24 تا 72 ساعت کاهش می‌یابد. با این حال، اگر درد شدید باشد یا به مرور زمان بدتر شود، باید با فیزیوتراپیست یا پزشک معالج مشورت شود، چون ممکن است نشانه‌ای از تکنیک نادرست، فشار بیش از حد یا یک مشکل پنهان دیگر باشد.

بنابراین، در حالی که درد بعد از فیزیوتراپی می‌تواند طبیعی باشد، بررسی علل آن و مشورت با درمانگر نقش کلیدی در جلوگیری از عوارض جدی‌تر دارد. در ادامه این مقاله از هومژانس، با ما همراه باشید تا در مورد اهمیت مداخله زودهنگام در فیزیوتراپی و راه کار های کاهش درد بعد از فیزیوتراپی را باهم برسی کنیم تا کمترین درد را بعد از فیزیوتراپی احساس کنید. این اطلاعات می‌تواند زندگی شما و اطرافیانتان را متحول کند.

چرا بعد از فیزیوتراپی درد دارم؟

احساس درد بعد از فیزیوتراپی یک امر شایع است و می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. یکی از دلایل این است که احتمال دارد درمانگر در حین فیزیوتراپی، عضلات و مفاصل شما را در طول درمان فراتر از حد معمول خود به چالش بکشد. وقتی بدن شما به این شکل به چالش کشیده می‌شود، ممکن است دچار سوزش موقتی شود، مشابه احساسی که بعد از یک تمرین سخت در باشگاه دارید. این سوزش معمولاً نشان می دهد که بدن شما در حال بهبودی است و درد در این شرایط می‌تواند بخشی طبیعی از فرایند بهبودی باشد.

عامل دیگری که می‌تواند سبب درد پس از فیزیوتراپی شود، آزاد شدن تنش در عضلات یا مفاصل سفت شدهاست. در طول درمان، تکنیک‌هایی مانند کشش، درمان دستی یا تمرینات خاص برای کاهش محدودیت‌ها و بهبود حرکت استفاده می‌شود. اگرچه این تکنیک‌ها در درازمدت مفید هستند، اما گاهی اوقات ممکن است پس از آن باعث ناراحتی یا درد شوند. در هر شرایط بهتر است که با فیزیوتراپیست خود در مورد هرگونه درد بعد از فیزیوتراپی، صحبت کنید، زیرا آن‌ها می‌توانند برنامه درمانی شما را تنظیم کنند و توصیه‌هایی درباره مدیریت ناراحتی، مانند استفاده از یخ، استراحت یا حرکات ملایم ارائه دهند.

بروز شدت درد در فیزیوتراپی انواع اندام بدن

در بیشتر موارد، درد پس از فیزیوتراپی معمولاً موقتی است و طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت کاهش می‌یابد. اگر درد بیش از این مدت ادامه داشت، باید به پزشک مراجعه کرد. نوع درمان، تکنیک‌های استفاده شده و شدت تمرینات بر میزان درد تأثیرگذار هستند. درمان‌هایی مانند فیزیوتراپی پس از جراحی معمولاً درد بیشتری به همراه دارند. از طرفی هم، واکنش بدن افراد به فیزیوتراپی متفاوت است. برخی افراد ممکن است درد کمتری احساس کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است درد بیشتری را تجربه کنند.

نوع فیزیوتراپی	میزان درد پس از درمان
فیزیوتراپی عضلات و مفاصل	میزان درد: متوسط تا شدید (موقتی) در صورتی که تمرینات یا تکنیک‌ها سنگین باشند، معمولاً درد خفیف تا متوسط ممکن است ۲۴ تا ۴۸ ساعت ادامه یابد. این درد معمولاً ناشی از افزایش فعالیت عضلات و پارگی‌های میکروسکوپی در فیبرهای عضلانی است.
فیزیوتراپی بعد از جراحی	میزان درد: زیاد (موقتی) در این نوع درمان، ممکن است درد بیشتر و شدیدتری احساس شود زیرا بافت‌های آسیب‌دیده و اسکارها تحریک می‌شوند. درد معمولاً ۲ تا ۴ روز پس از درمان کاهش می‌یابد.
فیزیوتراپی برای درمان کمردرد	میزان درد: کم تا متوسط فیزیوتراپی برای کمردرد می‌تواند درد اولیه کمر را افزایش دهد، زیرا تمرینات درمانی ممکن است به عضلات آسیب‌دیده فشار بیاورد. این درد معمولاً طی چند ساعت تا یک روز کاهش می‌یابد.
فیزیوتراپی برای آسیب‌های ورزشی	میزان درد: متوسط این نوع درمان ممکن است برای رفع آسیب‌های ورزشی مانند کشیدگی عضلات، درد ایجاد کند. این درد بیشتر به دلیل انجام حرکات اصلاحی و کشش عضلات است. معمولاً درد طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت کاهش می‌یابد.
فیزیوتراپی برای مشکلات عصبی (مانند سکته مغزی)	میزان درد: کم تا متوسط درد معمولاً به دلیل تمرینات توانبخشی عضلات و تحریک عصب‌ها بوجود می‌آید. این درد ممکن است در ابتدا کمی بیشتر باشد اما پس از چند روز به تدریج کاهش می‌یابد.
فیزیوتراپی با دستگاه‌های تحریک الکتریکی	میزان درد: کم استفاده از دستگاه‌های الکتریکی (مانند TENS یا اولتراسوند) ممکن است درد و سوزش کمی ایجاد کند که معمولاً موقتی است و پس از درمان کاهش می‌یابد.
فیزیوتراپی با تکنیک‌های درمان دستی	میزان درد: متوسط تا زیاد (موقتی) درمان‌های دستی مانند ماساژ یا تحرک مفاصل می‌توانند باعث درد موقتی و تحریک عضلات شوند که معمولاً پس از ۲۴ ساعت کاهش می‌یابد.
فیزیوتراپی برای مشکلات مفاصل (آرتروز)	میزان درد: کم تا متوسط درد در این نوع فیزیوتراپی بیشتر به دلیل تحرک مفاصل و انجام تمرینات اصلاحی است. این درد معمولاً در روزهای اولیه درمان وجود دارد و بعد از چند روز کاهش می‌یابد.

در کل، درد بعد از فیزیوتراپی یک واکنش طبیعی به درمان است و معمولاً به سرعت برطرف می‌شود. اگر درد شدید یا مداوم باشد، مراجعه به فیزیوتراپیست برای ارزیابی و اصلاح روش‌های درمانی توصیه می‌شود.

رایج ترین علل های درد بعد از فیزیوتراپی

درد بعد از فیزیوتراپی می‌تواند به علت‌های مختلفی بروز کند. واکنش طبیعی بدن به تمرینات جدید یا شدت بالاتر می‌تواند منجر به ایجاد درد عضلانی تأخیری (DOMS) شود، که نشان‌دهنده سازگاری بدن با فعالیت‌های جدید است. در ادامه، به مهم‌ترین عوامل ایجاد درد پس از فیزیوتراپی می‌پردازیم:

1. واکنش طبیعی بدن به تمرینات جدید (DOMS)

هنگامی که عضلات تحت فشار و تمرینات جدید قرار می‌گیرند، حتی اگر این تمرینات به ظاهر ساده باشند، ممکن است دچار پارگی‌های میکروسکوپی شوند. این پارگی‌ها زمانی که بدن به تمرینات و فشارهای جدید عادت نکرده است، باعث بروز درد عضلانی تأخیری (DOMS) می‌شود. این درد معمولاً در ۲۴ تا ۷۲ ساعت بعد از انجام تمرینات شدیدتر می‌شود و علائمی چون سفتی عضلات، درد هنگام لمس عضله و کاهش دامنه حرکت ایجاد می‌کند. درد DOMS معمولاً طبیعی است و نشانه‌ای از کار کردن عضلات است. اگرچه درد ممکن است آزاردهنده باشد، اما این نوع درد به مرور کاهش یافته و با تداوم جلسات فیزیوتراپی، عضلات به تمرینات عادت می‌کنند و شدت این درد کمتر می‌شود.

2. استفاده از دستگاه‌های فیزیوتراپی

فیزیوتراپیست‌ها از دستگاه‌های مختلفی برای تسکین درد و بهبود وضعیت بافت‌ها استفاده می‌کنند. یکی از این دستگاه‌ها، تحریک الکتریکی (TENS) است که جریان‌های الکتریکی خفیف را به نواحی آسیب‌دیده ارسال می‌کند تا درد را کاهش دهد. دیگر دستگاه‌ها شامل اولتراسوند و لیزر درمانی هستند که با استفاده از امواج صوتی یا نور لیزر به درمان بافت‌ها می‌پردازند. این دستگاه‌ها معمولاً برای کاهش التهاب، تسریع روند بهبودی و افزایش جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده استفاده می‌شوند. با این حال، ممکن است برخی از بیماران پس از استفاده از این دستگاه‌ها احساس درد یا ناراحتی در نواحی درمان‌شده داشته باشند. این درد معمولاً موقتی است و ظرف چند ساعت یا یک روز کاهش می‌یابد.

3. التهاب بافت‌ها

در طول جلسات فیزیوتراپی، تمرینات درمانی می‌توانند به تحریک بافت‌های آسیب‌دیده کمک کنند. این تحریک باعث افزایش جریان خون به نواحی آسیب‌دیده شده و به بازسازی بافت‌ها کمک می‌کند. با این حال، این روند طبیعی به معنای آغاز فرآیند التهابی است که ممکن است باعث تورم، گرمی و درد در ناحیه درمان‌شده شود. در ابتدا این التهاب می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، اما به‌طور کلی نشانه‌ای از بهبودی است. برای کاهش التهاب و تسکین درد، می‌توان از روش‌هایی مانند قرار دادن یخ روی ناحیه آسیب‌دیده یا استراحت کافی استفاده کرد. التهاب معمولاً در طی چند روز بهبود می‌یابد.

4. تکنیک‌های درمان دستی

روش‌هایی مانند ماساژ عمقی بافت، کشش عضلات، تحرک مفصل و فشار بر نقاط ماشه‌ای (تریگر پوینت) از تکنیک‌های رایج در فیزیوتراپی هستند که به منظور کاهش تنش عضلانی، افزایش دامنه حرکتی مفاصل و بهبود جریان خون به بافت‌ها استفاده می‌شوند. این روش‌ها ممکن است در ابتدا باعث احساس ناراحتی و درد شوند، زیرا گره‌های عضلانی و بافت‌های تنش‌دار در حال باز شدن و اصلاح هستند. با این حال، درد ناشی از این روش‌ها معمولاً موقت است و به مرور زمان کاهش می‌یابد. برای کاهش ناراحتی، نوشیدن آب کافی و استراحت پس از درمان توصیه می‌شود.

5. تحریک اسکارها و بافت‌های چسبنده

در افرادی که سابقه آسیب‌دیدگی، جراحی یا زخم‌های پوستی دارند، ممکن است فیزیوتراپیست‌ها برای کاهش خشکی و بهبود حرکت طبیعی ناحیه آسیب‌دیده، روی اسکارها و بافت‌های چسبنده کار کنند. این نواحی اغلب به دلیل جراحی یا آسیب قبلی به شکل سخت و خشک در می‌آیند. درمان این نواحی می‌تواند باعث درد یا ناراحتی شود زیرا بافت‌های آسیب‌دیده و چسبنده دوباره به حالت انعطاف‌پذیر و طبیعی باز می‌گردند. این درد موقت است و با تداوم درمان، بافت‌ها نرم‌تر و حرکت‌پذیرتر خواهند شد. درمان به این روش می‌تواند کمک کند که افراد حرکات طبیعی و روان‌تری داشته باشند.

6. عدم تعادل عضلانی

در برخی افراد، عضلات به‌صورت ناهماهنگ فعالیت می‌کنند. وقتی فیزیوتراپی باعث فعال شدن عضلات ضعیف یا کشیده شدن عضلات سفت می‌شود، ممکن است احساس کشش، درد یا ضعف موقتی ایجاد گردد. اصلاح این عدم تعادل‌ها ممکن است در ابتدا ناراحت‌کننده باشد، اما برای بهبود نهایی ضروری است. اگر هرگونه دردی بعد از فیزیوتراپی شدید، طولانی یا غیرقابل تحمل بود، حتماً با فیزیوتراپیست یا پزشک خود مشورت کنید تا برنامه درمانی شما متناسب‌سازی شود. در کنار همه این موارد، استفاده از دستگاه‌های فیزیوتراپی مانند تحریک الکتریکی یا اولتراسوند نیز می تواند باعث حساسیت موقتی در بافت‌های عمقی شود. همچنین، التهاب موقتی بافت‌ها به دلیل افزایش جریان خون و فعالیت متابولیکی در ناحیه تحت درمان می‌تواند درد ایجاد کند.

علت درد بعد از فیزیوتراپی کمر 

درد پس از جلسات فیزیوتراپی کمر یکی از مشکلات شایعی است که بسیاری از بیماران تجربه می‌کنند. این درد معمولاً به دلیل فشار بیش از حد وارد شده به عضلات و بافت‌های نرم در طول تمرینات درمانی ایجاد می‌شود. تمرینات فیزیوتراپی معمولاً شامل حرکات کششی و تقویتی هستند که با هدف افزایش انعطاف‌پذیری و بهبود عملکرد عضلات کمری انجام می‌گیرند. با اینکه این حرکات برای بهبود وضعیت جسمی طراحی شده‌اند، اما گاهی می‌توانند موجب تحریک نواحی ملتهب یا ضعیف‌شده شوند و باعث ایجاد درد شوند.

در صورتی که فرد دچار مشکلات زمینه‌ای مانند التهاب مزمن یا آسیب‌های قدیمی در ناحیه کمر باشد، احتمال تجربه درد بعد از فیزیوتراپی بیشتر خواهد بود. تحریک مجدد این بافت‌ها یا تلاش برای بازگرداندن عملکرد طبیعی آن‌ها ممکن است باعث افزایش درد و ناراحتی در روزهای اولیه درمان شود. این موضوع به‌ویژه در افرادی که برای اولین‌بار تحت فیزیوتراپی قرار می‌گیرند، بیشتر دیده می‌شود.بر اساس گزارش انجمن فیزیوتراپی آمریکا (APTA)، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از بیماران در جلسات ابتدایی فیزیوتراپی، درد یا ناراحتی قابل توجهی را تجربه می‌کنند. این درد در اغلب موارد موقتی است و نشانه‌ای از فعال شدن عضلات ضعیف‌شده یا بازسازی بافت‌های تحت فشار می‌باشد. در بیشتر موارد، این ناراحتی پس از گذشت چند روز به تدریج کاهش می‌یابد.

علت درد بعد از فیزیوتراپی زانو

درد بعد از فیزیوتراپی زانو می‌تواند ناشی از چندین عامل باشد که به نوع آسیب یا درمان‌های انجام شده بستگی دارد. یکی از رایج‌ترین دلایل، واکنش طبیعی بدن به تمرینات و تحریکات است. فیزیوتراپی معمولاً شامل تمرینات کششی و تقویتی برای تقویت عضلات вокруг زانو و بهبود دامنه حرکتی مفصل است. این تمرینات ممکن است سبب ایجاد درد عضلانی و حتی درد مفصلی شوند، به خصوص اگر فرد به تازگی شروع به انجام فعالیت‌های فیزیکی کرده باشد یا به سطح جدیدی از تمرینات برود. این نوع درد معمولاً موقتی بوده و با گذشت زمان بهبود می‌یابد.

چگونه با انجام کارهای ساده، درد بعد فیزیوتراپی را کاهش دهید؟

درد پس از فیزیوتراپی ممکن است برای برخی افراد تجربه ناخوشایندی باشد، اما این درد معمولاً نشانه‌ای از فرآیند درمانی است که به بهبود وضعیت عضلات و مفاصل کمک می‌کند. اما، راهکارهای ساده و مؤثر وجود دارند که می‌توانند به کاهش این درد کمک کرده و روند بهبود را تسریع کنند. استفاده از تکنیک‌های خانگی مانند یخ و گرما، استراحت کافی، هیدراتاسیون و استفاده از روش‌های طبیعی دیگر می‌تواند به تسکین درد و راحتی بیشتر بدن کمک کند. برخی از مهمترین راهکارها برای کاهش درد بعد از فیزیوتراپی، عبارتند از:

استفاده از یخ درمانی و گرما

کمپرس یخ به مدت 15-20 دقیقه می‌تواند به کاهش التهاب و بی‌حس کردن محل درد کمک کند. این روش باعث کاهش جریان خون در ناحیه آسیب‌دیده می‌شود و در نتیجه التهاب را کاهش می‌دهد. یخ همچنین می‌تواند برای تسکین درد ناشی از التهاب یا آسیب‌های حاد بسیار مؤثر باشد. از طرف دیگر، گرما می‌تواند برای شل شدن عضلات و بهبود جریان خون در ناحیه آسیب‌دیده مفید باشد. استفاده از یک پد گرمایی یا حمام گرم به کاهش سفتی عضلات کمک می‌کند و عضلات را نرم می‌کند. گرما همچنین به تسکین درد مزمن و کمک به تسریع فرآیند بهبودی عضلات کمک می‌کند.

2. استراحت و ریکاوری

برای تسریع فرآیند بهبودی، به بدن خود زمان کافی برای استراحت و ریکاوری بدهید. پس از فیزیوتراپی، از انجام فعالیت‌های سنگین یا ورزش‌های شدید خودداری کنید. خواب کافی نیز نقش حیاتی در ترمیم و بازسازی بافت‌ها دارد. خواب به بدن کمک می‌کند که انرژی لازم برای فرآیندهای ترمیمی را به دست آورد.

3. هیدراته نگه داشتن بدن

نوشیدن آب کافی باعث دفع سموم و اسید لاکتیکی می‌شود که ممکن است در طول تمرینات فیزیوتراپی در عضلات تجمع یابد. هیدراتاسیون مناسب می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند و به تسریع فرآیند ترمیم عضلات کمک کند. این امر به حفظ عملکرد عضلات و پیشگیری از مشکلات دیگر نیز کمک می‌کند.

4. حمام گرم یا استفاده از نمک اپسوم

یک حمام گرم با نمک اپسوم می‌تواند به شل شدن عضلات، کاهش درد و تسریع روند ریکاوری کمک کند. نمک اپسوم حاوی منیزیم است که به تسکین درد عضلات و آرامش عمومی بدن کمک می‌کند. این روش برای افرادی که از دردهای عضلانی یا گرفتگی رنج می‌برند بسیار مفید است و می‌تواند کمک کند که روند بهبودی سریع‌تر پیش برود.

5. تمرینات کششی ملایم

انجام تمرینات کششی ملایم و مناسب پس از فیزیوتراپی می‌تواند به کاهش درد و سفتی عضلات کمک کند. این تمرینات باید به تدریج و با دقت انجام شوند تا عضلات به مرور زمان تقویت شوند و از درد بیشتر جلوگیری شود. کشش‌های ملایم همچنین می‌تواند به حفظ دامنه حرکتی مفاصل و بهبود انعطاف‌پذیری عضلات کمک کند.

6. مصرف مسکن‌های غیرنسخه‌ای

در صورتی که درد شدید باشد، استفاده از مسکن‌های غیرنسخه‌ای مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. با این حال، قبل از مصرف هر دارویی بهتر است با پزشک خود مشورت کنید، زیرا مصرف داروهای مسکن می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد یا با دیگر داروها تداخل کند.

7. استفاده از ماساژ ملایم

ماساژ ملایم و آرامش‌بخش می‌تواند به کاهش درد و تنش‌های عضلانی پس از فیزیوتراپی کمک کند. ماساژ می‌تواند جریان خون را افزایش دهد، عضلات را شل کند و به تسکین درد کمک کند. می‌توانید از یک ماساژور حرفه‌ای استفاده کنید یا حتی خودتان از تکنیک‌های ساده ماساژ برای تسکین عضلات استفاده کنید. ماساژهای آرامش‌بخش همچنین به رفع استرس و بهبود حالت عمومی بدن کمک می‌کنند.

چرا بعد از فیزیوتراپی درد بیشتر می‌شود؟

دلیل افزایش درد بعد از فیزیوتراپی می‌تواند به علت پاسخ طبیعی بدن به تحریکات ناشی از تمرینات و تکنیک‌های درمانی باشد. در طول فیزیوتراپی، عضلات و بافت‌ها تحت فشار قرار می‌گیرند و ممکن است پارگی‌های میکروسکوپی در فیبرهای عضلانی ایجاد شود که موجب التهاب و درد می‌شود. علاوه بر این، اگر التهاب یا آسیب‌دیدگی مزمن در ناحیه تحت درمان وجود داشته باشد، افزایش درد می‌تواند به دلیل تحریک این نواحی رخ دهد. در موارد خاص، اجرای نادرست تمرینات یا استفاده از تکنیک‌هایی با شدت بسیار بالا نیز ممکن است به تنش اضافی در بافت‌ها و مفاصل منجر شود که درد بیشتری را ایجاد می‌کند. مهم است که بیماران به دستورالعمل‌های فیزیوتراپیست عمل کرده و در صورت ادامه‌یافتن یا شدید شدن درد، موضوع را با وی در میان بگذارند تا برنامه درمانی به درستی تنظیم شود.

چقدر درد بعد ازفیزیوتراپی طبیعی است؟

درد و احساس ناراحتی خفیف بعد از فیزیوتراپی معمولاً طبیعی است و بخشی از فرآیند بهبود محسوب می‌شود. این درد معمولاً به دلیل فشار ناشی از تمرینات و تحریک‌هایی است که عضلات، مفاصل، و بافت‌های بدن برای تقویت و ترمیم تجربه می‌کنند. این حالت که به نام درد عضلانی تأخیری (DOMS) شناخته می‌شود، معمولاً بین ۱۲ تا ۴۸ ساعت بعد از جلسه درمانی ظاهر می‌شود و می‌تواند احساسی مانند تیر کشیدن خفیف یا گرفتگی ایجاد کند. این درد اکثراً نشانه‌ای از پیشرفت در روند درمان و تقویت عضلات است و معمولاً طی دو تا سه روز کاهش می‌یابد.

روش پیشگیری از درد ناشی از فیزیوتراپی

پیشگیری از درد ناشی از فیزیوتراپی نیازمند مراقبت و برنامه‌ریزی دقیق است. یکی از روش‌های اصلی، آغاز درمان با شدت خفیف و تدریجی است. فیزیوتراپیست‌ها معمولاً برنامه‌ای متناسب با نیازها و تحمل بیمار طراحی می‌کنند که شامل حرکات و تمرینات مناسب با تمرکز بر روی تقویت و انعطاف‌پذیری است. شروع با تمرینات سبک و افزایش تدریجی شدت آنها به بدن این امکان را می‌دهد که بدن،خود را با تغییرات تطبیق دهد و خطر بروز درد شدید پس از فیزیوتراپی را کاهش دهد.

همچنین، گرم کردن مناسب و انجام حرکات کششی قبل از شروع جلسات درمان نیز می‌تواند به کاهش کشش عضلات و احتمال درد کمک کند. استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش مثل تنفس عمیق و مدیتیشن می‌تواند به کاهش تنش و درد کمک کند. هیدراته نگه‌داشتن بدن و مصرف مواد غذایی مغذی نیز نقشی مهم در تسهیل فرآیند بهبودی و کاهش التهاب دارند. با پیگیری این نکات، بیماران می‌توانند تجربه بهتری از فیزیوتراپی داشته باشند و از بروز دردهای ناشی جلوگیری کنند.

سخن آخر برای درد بعد از فیزیوتراپی

طبق گفته دکتر امیلی پارکر، متخصص فیزیوتراپی، استفاده منظم از یخ یا گرما، همراه با حرکات کششی ملایم و استراحت کافی، یکی از مؤثرترین راهکارها برای کاهش درد پس از فیزیوتراپی و تسریع روند بهبودی است. همچنین، تکنیک‌های درمانی مانند ماساژ عمیق یا فشار بر نقاط خاص نیز می‌توانند به طور موقت باعث ایجاد حساسیت شوند. در موارد خاص، احساس درد ممکن است ناشی از تحریک اسکارها یا عدم تعادل عضلانی باشد که بخشی از فرآیند اصلاح و بهبودی است. چنین دردهایی که خفیف تا متوسط هستند، معمولاً طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت کاهش می‌یابند و نشان‌دهنده پیشرفت در روند درمان هستند.

آمارها نشان می‌دهند که در حدود ۳۰% از افرادی که درمان‌های فیزیوتراپی را در مراکز غیرمعتبر یا با دستیاران غیرمتخصص دریافت می‌کنند، ممکن است افزایش درد یا تشدید وضعیت خود را تجربه کنند. این امر به دلیل استفاده از تکنیک‌های نادرست، عدم ارزیابی دقیق وضعیت بیمار یا اعمال فشارهای بیش از حد به بافت‌های بدن است. بر اساس تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده، در برخی موارد، اشتباهات در استفاده از تجهیزات فیزیوتراپی، یا عدم نظارت کافی بر درمان‌ها می‌تواند منجر به آسیب‌های بیشتر و حتی التهاب یا تشدید درد در مناطق درمانی شود.

شما می‌توانید با مراجعه به مراکز فیزیوتراپی معتبر مانند هومژانس از خدمات متنوع این مراکز، مانند مشاوره رایگان استفاده نموده و کمترین درد بعد از فیزیوتراپی را احساس نمایید. همچنین، اگر تجربه‌ای در این زمینه دارید خوشحال می‌شویم در پایین این مطلب با ما به اشتراک بگذارید تا دیگران نیز از تجربه شما عزیزان استفاده نمایند. درد بعد از فیزیوتراپی در اکثر موارد طبیعی است، اما استفاده از خدمات فیزیوتراپی از مراکز غیرمعتبر یا نابلد می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد.

سوالات متداول در فیزیوتراپی و درد بعد از آن

 چقدر طول می‌کشد که درد بعد از فیزیوتراپی کاهش یابد؟

درد معمولاً در 24 تا 48 ساعت بعد از فیزیوتراپی به اوج خود می‌رسد و سپس به تدریج کاهش می‌یابد. در برخی موارد، ممکن است این درد چند روز طول بکشد، اما به طور کلی از بین می‌رود.

آیا مصرف مسکن‌ها برای کاهش درد بعد از فیزیوتراپی مفید است؟

بله، مسکن‌های غیرنسخه‌ای مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می‌توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. با این حال، بهتر است قبل از مصرف هر دارویی با پزشک خود مشورت کنید.

آیا باید از انجام فعالیت‌های سنگین بعد از فیزیوتراپی خودداری کنم؟

بله، پس از فیزیوتراپی بهتر است از انجام فعالیت‌های سنگین یا ورزش‌های شدید خودداری کنید تا عضلات فرصت کافی برای ترمیم و ریکاوری داشته باشند.

آیا درد بعد از فیزیوتراپی نشانه‌ای از آسیب بیشتر است؟

نه، درد معمولاً نتیجه طبیعی تحریک عضلات و بافت‌ها است. اما اگر درد بسیار شدید باشد یا نشانه‌های غیرعادی مانند تورم زیاد، قرمزی یا تب وجود داشته باشد، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.